Column Casper Burgering: ‘Aluminium klimt langzaam uit dal’

Optimisme domineert veel basismetaalmarkten momenteel. Daar zijn ook voldoende redenen voor: de ruime economische steunpakketten in veel landen, het vlotte herstel van de Chinese economie, een zwakkere dollar, de cyclische voorraadvorming en een sterke toename van speculatieve belangstelling voor de industriële metaalmarkten.

Het stuwt de prijzen van de basismetalen. De aluminiummarkt is echter weer het buitenbeentje.

Ongebreideld optimisme

Vanaf het tweede kwartaal van dit jaar namen de prijzen in basismetaalmarkten flink toe. De voornaamste katalysator was het monetair ingrijpen van centrale banken om de verlamde economieën te stutten. Eind maart was het mondiale plaatje aan economische steun vrijwel volledig.

Zowel de Amerikaanse Federal Reserve (Fed), de Europese Centrale Bank (ECB) als de Public Bank of China (PBoC) stelden monetaire verruiming in het verschiet ter ondersteuning van de economieën. Het gaf veel investeerders weer moed.

Vanaf het begin van het tweede kwartaal steeg de gemiddelde basismetaalprijs met zo’n 36 procent. Hierbij was de koperprijs de uitblinker, daar schreef ik vorige maand nog over. De aluminiumprijs bleef met een toename van ‘slechts’ van ongeveer twintig procent flink achter op de rest.

Stijgende prijs

Een stijgende prijs heeft vele oorzaken. Het is een samenspel van betere economische vooruitzichten, een krappere vraag en aanbod balans en meer interesse van beleggers. Vaak is echter een stijgende prijs over de wat langere termijn een reflectie van aantrekkende vraag. Op het moment dat namelijk de industriële activiteit aan tractie wint, dan neemt dit de groei van de vraag naar metalen in zijn kielzog mee. Dit zien we nu gebeuren door het sterke herstel van de Chinese economie. Diverse inkoopmanagersindexen in de industrie aldaar staan sinds april boven de 50 punten, wat duidt op groei. De vraag naar metalen neemt toe en de prijzen stijgen. 

Misleidend

Het optimisme in de aluminiummarkt is natuurlijk ook toegenomen door alle mondiale economische steunpakketten en de sterkere toename van de belangstelling van investeerders. De recente stijging van de aluminiumprijs heeft echter nog een andere oorzaak. De prijs van aluminium is mede gestegen doordat de kosten voor het maken van aluminium zijn opgelopen. Denk hierbij aan alumina en elektriciteit, die samen driekwart van de kosten vertegenwoordigen. Maar ook hogere prijzen van bijvoorbeeld caustisch soda en steenkool tillen de aluminiumprijs naar een hoger niveau.

Anders dan bij de koper-, nikkel- en zinkprijs is de recente toename van de aluminiumprijs dus veel minder een resultante van aantrekkende vraag. Een te snelle conclusie zou in dit geval zijn dat de marktcondities in de aluminiummarkt ook aan het verbeteren zijn. Dit is nog niet het geval. Overproductie houdt namelijk de aluminiummarkt stevig in zijn greep.

Nog steeds wordt er teveel aluminium geproduceerd (met name in China) en nog steeds zijn de voorraden hoog (met name in China). En het afstoten en sluiten van capaciteit (met name in China) gaat niet zonder slag of stoot. De belangen zijn simpelweg te groot. En zolang er genoeg aluminium is, blijft de aluminiumprijs relatief laag.

Casper Burgering, ABN AMRO

Reageren?
redactie@vraagenaanbod.nl